Sherows Zaterdag 3-7-2010

Zaterdag 3 Juli

Ook op deze dag was iedereen netjes voor twaalven aanwezig en had iedereen z’n tenue bij zich. De buschauffeur maakte weer een praatje met ons, en vertelde zijn boeiende levensverhaal à geen kauwgom en andere levenbehoeftes & dat hij zelf ook op scouting had gezeten…BOEIEND!! Tijdens deze imponerende trip naar het onbekende lagen er binnen de kortste keren al een paar feestbeesten te slapen, als ik namen noem vermeld ik die van Koen en Celine natuurlijk. Later bleek dit helemaal geen slecht idee te zijn geweest om wat slaap bij te bufferen. Voor je het weet rijden we je langs Steen Eiland, waar we 2 jaar geleden tijdens kamp ook langs zijn geweest. Nog een keer verkeerd rijden, en dan zijn we er toch echt. Het terrein werd ingenomen en het uitladen kon beginnen, wat zoals gewoonlijk zeer chaotisch gaat en zonder duidelijke instructies. Meer mensen als bagage, dus al gauw werd besloten dat de Sherows mochten beginnen aan het bouwen van de tenten. Na een hoop overleg wordt besloten toch maar is te gaan beginnen met de tenten en dan verdwijnt de zon en komt ineens de regen tevoorschijn. Gezellig knus onder de boom schuilen en de haringen snel bevestigen zodat we toch maar in de tent kunnen zitten, want onder die boom blijf je niet erg droog. De regen hield al snel op en dus konden we ook beginnen met de keuken. Het zonnetje kwam weer door en iedereen was lekker bezig. Na een korte pauze kwam Anton tussendoor nog met de mededeling dat de boxen niet harder mochten omdat anders de buren hier anders last van zouden hebben.. Na deze mededeling ging het goed met de samenwerking en voor je het weet is de keuken alweer bijna klaar. Nu de keuken bijna klaar is was het tijd voor een feestje en ging de muziek toch harder, en vond Melvin de clip van How Low Can You Go heel erg leuk en moest hij dat met ons alle delen. Na deze manifestatie was het tijd om verder te gaan maar daartoe werden wij gehinderd door de Hopman. Marco de Z. beter bekend als ‘’De man met de Toeter’’ (Aflevering 34 van Peter R. de Vries) kwam met een envelop en in die envelop werden wij erop gewezen dat we om 22:00 precies op een bepaald punt moesten zijn, samen met onze Hike spullen. Iedereen in de stress en voor je het weet zijn de dames niet meer te houden. Het inpakken van de Hike Tas ging voor de een sneller als voor de ander en dus liepen we wat vertraging op en waren we om 22:30 bij de eerste post. Onze ID’s, mobiels, Ipod’s, geld en portemonnees werden afhandig gemaakt, en voor je het weet is het alweer donker. Dan kom je er ook nog achter dat je Marco de Z. nodig hebt voor een puzzelstuk, en als je dat weet bleek het dus ook stom van ons dat we de brief in de envelop niet goed hadden gelezen en stond Marco verdacht lang bij ons om te ‘’helpen’’. Het kaartlezen ging gesmeerd want onze chef-tomtoms waren weer scherp vandaag, alleen was de route ook een verhaal apart want in het donker was er niet veel zichtbaar van de ‘’paden’’. Ons was inmiddels ook al verteld dat er een aardige boete op staat als je ’s-nachts in het bos loopt en dus werd er goed gekeken of er geen boswachter was die een boswandeling liep. Toen er licht in ons beeld verscheen was het dus ook niet meer dan normaal dat we ons verstopte voor ‘’Het licht’’. Na een kwartier stil liggen vonden we het welletjes en vervolgde we onze tocht naar onze slaapplek.

– Koen & Mitchell