Belooft is belooft en of je daar blij mee moet zijn.. om 8 uur onze bedjes uit om de eitjes van Koen en Do te proeven alleen Anton & Esther konden het niet laten om hun gezicht niet te laten zien. Na het ontbijt was de opdracht: Pak je spullen in, we gaan op hike. Omdat Anton dit zo zelfverzekerd en vriendelijk vertelde, wisten wij in ieder geval zeker dat het dit keer geen slechte grap was ,want dit is iets wat hij namelijk veel doet. Nadat wij onze spullen hadden verzamelt was het tijd om de fiets te pakken, later zou blijken dat we heel de ‘’hike’’ hebben gefietst. De smurven waren onderweg dus het feest kon beginnen. U kunt later op de kampfilm zien, dat dit weer een chaos was, zelfs in de Beijenkorf is dit nog nooit vertoond. Wat inmiddels aan het licht kwam is schokkend, Chef-stomstom Pim moest met pensioen van Anton, dus schoof hij zijn echtgenoot naar voren als opvolger: Sarianne. Inmiddels is ook wel duidelijk dat het twee totaal verschillende karakters zijn, simpelweg: Sarianne heeft niet alle benodigdheden om borden te verplaatsen en ze heeft een richtingsgevoel van lik me kut. Het was de bedoeling dat we naar de Windhond zouden reizen en eenmaal daar na een lichte verwarring werd er een mooie groepsfoto genomen. Vanaf de molen hebben we democratisch besloten dat Pim de kaart gelijk pakt als we de bocht om zijn, als we dan al niet verdwaald waren. Onderweg was Mitchell aan Iris aan het vragen wat precies de hoofdsteden waren van Europa en na de vraag: ‘’Wat is de hoofdstad van Duitsland’’ en het antwoord: ‘’München’’ kon de pret beginnen. Mitchell vroeg of Iris wist wat de hoofdstad was van België waarop Iris een verrassende uitspraak deed: ‘’Ik heb nooit provincies op school geleerd’’ voor zover, Iris en haar Atlasknobbel aldus Lisanne. Esther stond al weer klaar met een cake van di mamma en nadat er werd ontdenkt dat Anton maar blijft strooien met slechte grappen was het tijd om maar weer eens door te gaan. Op de fiets hebben we weer een uniek concept bedacht wat zeker gaat draaien.. Hoekse meisjes in de jungle, want slimmer dan Britt zijn sommige mensen echt niet! Tijdens onze imposante citytrip in Soest zijn we ook onze gezellige buren tegengekomen: De Senior Shizzle. Voor je het weet sta je voor een post en begin Anton weer waar hij gebleven is: ‘’..een maatje van mijn’’ het is toch ook onmogelijk maar waar, die zin is gewoon een automatisme voor hem. Bij deze post ontstond er ook nog enige opschudding is het huwelijk tussen Dominique en Iris als Dominique verteld dat Iris het wel eens heeft gehad over ’t geslachtsdeel van Bart.. gezellig en fijn maar er zijn ergere en veel leukere dingen. Na een korte relatiecrisis was het alweer bijgelegd, dus waar de ophef over ging is niet duidelijk. Je zadel was nog geeneens afgekoeld of je kon al weer gaan naar de volgende post. Het tempo lag lekker hoog, net als de string van Celine die op een gegeven moment ook te hoog uitstak bij haar broek, iets wat natuurlijk niet onopgemerkt aan ons voorbijgaat. Iris had inmiddels het snuggere idee om maar eens haar mobiel te pakken, want daar stond google maps op. Toen bleek dat mensen zelfs zo snugger zijn dat ze de instructies van hun Tom Tom niet kunnen onthouden dat we.. u raad het al.. verkeerd reden! Gelukkig was er tussen al die ellende nog goed nieuws toen bekend werd dat Paleis Soestdijk is gekocht door Mitchell, speciaal voor Lisanne. Sommige mensen waren zo jaloers dat we zelf de deal hebben moeten maken dat ze een nacht in het tuinhuisje mochten slapen als ze ophielden met dat jaloerse gedrag. Na een flink stuk fietsen moest we toch op de parkeerplaats staan bij ’t Paleis en daar zat nog maar een kink in de kabel om deze missie te slagen en precies dat ging mis. Koen was aan het oversteken toen hij bij de laatste weg zijn mobiel liet vallen, midden op de weg terwijl er allemaal auto’s aankwamen.. lekker bezig! Daarna zijn we naar een camping gereden om te overnachten en ik lieg niet als ik zeg dat we daar moesten overleven op een veldje (parkeerplaats). We hadden geen stroom en water op onze plek dus dat was weer gezellig. Toen bleek dat je ook moest gaan betalen voor de Wi-Fi was het feest helemaal compleet. Anton vertelde vrolijk dat de koningin een westlander was omdat er toevallig een kas stond op haar oude terrein in Soestdijk dus daar maken we snel verandering in want vanaf nu is het een Atelier. Gelukkig weten we nu ook dat we maar een advertentie gaan plaatsen voor de functie chef-Tomtom, dit omdat Pim de kaart achterstevoren niet snapte. Anton was weer gezellig rondjes aan het rijen toen hij aankwam met ons eten, wat heel lekker was (NOT!!) chili-concarne met aardappels, zonder enige liefde of smaak. Dit omdat er aan Anton of hij een schep wou meenemen, want dan konden we na het gelijk begraven, typisch voorbeeld van vertrouwen in eigen kunne. Nadat we hebben overleefd op komkommers werd er besloten om maar wat voor te halen en daar werd besloten om maar ijt te nemen omdat de omstandigheden er van de keuken zo uitzagen dat Rob zou zeggen: Hier word ik niet vrolijk van. Nadat de tent stond werd er lekker gedoucht en dat was voor een camping een hele goede douche. Badmintonnen en opscheppen, het paste allemaal in die avond want er werd alleen maar breed gepraat. Wat overigens niet opgeschept is, is dat Iris schoenen draagt die ze zelfs bij de Roteb niet aannemen en dat Dominique alles mag doen.. behalve lachen!! Do gaf nog een massage aan de liefhebbers en daaruit bleek dat Lisanne een hoge asser had.. iedere gek z’n gebrek. Er werd besloten maar eens vroeg te slapen en na een hoop gezeik en gelul waren de snaveltjes gesloten, opweg naar een nieuwe dag.
- Mitchell