Kamp 2009 Sherows: zondag 12 juli

Het verslag van de vorige dag is wat later op de site gezet dan gepland, maar de ‘’Regie’’ had geen tijd. Maaar op deze gezellige dag gingen we beginnen met de Hike. We zouden eigenlijk om 10 uur weg gaan, maar je raad het al.. precies! ;t werd dus 11 uur. We waren nog geen minuut onderweg, en het begon al lekker. Denise vroeg of iemand kaart wou lezen, en voor dat iemand wou gaan antwoorden zei ze laat maar geef maar hier ‘’Ik vertrouw jullie niet’’. Vandaar dat Denise nu chef/cherrif Vertrouwen heet. Klaar met die onzin denk je dan en dan loop je zegmaar 10 rondjes om je eigen kampterrein.. Lekkert bezig jongens! Wat we precies moesten doen is met een afgeknipt stukje kaart naar een ander punt gaan en op dat punt ligt een zak met het nieuwe stukje kaart en een lichaamsdeel, ik hoor u denken? Lichaamsdeel in Putten? Ja! Een Lichaamsdeel in Putten. Wat de bedoeling is zal ik ook maar ff’tjes uitleggen :) We moeten een pop maken (skelet) die Karl heet, deze moeten we aankleden en de hele week met ALLES wat we doen meenemen. Onderweg tijdens het zoeken naar de delen van Karl (noten!) gebeurde nog het een en ander, zeker toen we in een tuin moesten gaan zoeken en we daar zegmaar voor 1 pakje anderhalfuur aan het lopen waren. Even pauze houden en hoppekets weer verder lopen. Iedereen deedgezellig mee en de sfeer zat er zeker goed in. Ondertussen had de Stam geen zin meer om voor ons pakjes neer te leggen, en zouden we ze met de andere pakketjes in het dorp treffen. Na een hoop geloop komen we aan in het dorp en zien we daar de Stam, die we vreselijk hebben gemist.. (NOT!) ff’koes een Sjekpoint, en dan weer gaan met die banaan & karl. Vanaf daar gingen we lopen naar het strand om te gaan kanoen. Iedereen had inmiddels een lekker blaar, dus tijd voor een sigaar. Bij een rare weg die de Prins Hendrikstraat heette stond Hopman Markoe Seele klaar met wat te drinken en wat spullen, zodat we weer genoeg power hadden om door te gaan. Spullen geloost en doorlopen naar de MacDonalds! Wie zei dat je niet lekker eet op kamp? Pauze houden en dan maar lopen. Paul liep fanatiek vooraan omdat hij vond dat Marco wel gewoon terug moest gaan naar het kamp, en aangezien iedereen het daar democratisch mee eens was ging Paul vooruit lopen en de rest erachter, tot op een gegeven moment Mitchell & Jogggggggggum ook achter Paul aan gingen omdat we een grote rode paal in de verte zien staan met een grote M die lijkt op een soortement van een MacDonalds logo. Toen eindelijk iedereen compleet was en iedereen dus bij de MacDonalds zat, was daar weer Hopman Seele en onze TD mister Ferry Rippper (de papa van Jochem) die op ons zaten te wachten. Iedereen even afzeiken want er zaten mensen tussen dat je echt dacht van, en wij maar klagen over Panasia. Toen de bestellingen kwamen waren we het er inmiddels allemaal mee eens dat we Hopman Marco van de troon gaan stoten en een staatsgreep plegen en dan vervolgens Kees aan de macht zetten. Dus daarom een nieuwe sloomgun YES, WE KEN KEES. Lekker ons menu op en dan een slaapplek zoeken. Naar een boer, waar we in ’t hooi wouden slapen (wat helaas niet is gelukt). Lekker naar de Millitaire basis om daar wat te roggelen, en dan mocht ook natuurlijk weer niet, dus dan maar ergens in het bos een Primitief tentje opzetten en dan maar leggen. En toen was iedereen stiekem toch een tank, uhh beetje vermoeid. Toen we in de tent lagen had iedereen het geweldig naar zijn zin ondangs het kabouter-gekibbel om de plekjes. En als je dan ligt gaan een of andere Karina lekker even haar behoefte doen, en komt ze aan met een koplamp.. IEDEREEN WAS STIL, WANT STEL DAT HET DE BOSWACHTER IS. Tot iemand slim opmerkte, euhhhh! ’t Is Karina maar. Dan ligje weer lekker komen er 10 lichtjes, en toen was iedereen wel ‘’ff sirieus’’ stil (leuke zin, van Iris)Als Paul er dan heen gaat is iedereen weg, en gingen we maar op Denise haar mobiel eventjes interneppen. Wat er gekeken werd zeggen we niet, kug kug, Gladheid in Brabant zegt denk ik al genoeg. Toen iedereen sliep werd het toch maar tijd om te gaan slapen. De groetjes van iedereen aan de Papa’s en Mama’s & De Nachies en Adios
- Mitchell